görüşün iki imamının İmam Azam Ebu Hanife (150/767) ile Ebu'l-Hasan e1-Eş'ari (324/935-6)'nin, Şeyh Sadûk'un söz konusu ettiği hususlardaki fikirlerinden bahsettikleri yerleri, görüşlerini belirtmeksizin işaret etmekle yetindik. Notlarda kullanılan kaynak ve araştırmaları geniş ölçülere vardırmaktan ve tamamen teknik meselelere boğmaktan kaçındık.

Metnin sahife numaralarını, tercümede parantez içinde gösterdik. Risalede kullanılan ayetlerin numaralarını ve ait oldukları sûreleri dipnotlarda belirttik. Şahısların ölüm tarihleri yanına miladi karşılıklarını, söz gelişi (150/767) şeklinde gösterdik. Asıl metinde bölüm numaraları yoktur. Bunları numaralayıp başlık halinde soktuk. Şahıslar hakkındaki "selam-rahmet" gibi ifadeleri aynen; ama çoğunlukla kısaltmalar şeklinde koruduk.

Tercümenin ifadesinde, risalenin bir kaynak eser olduğu göz önünde tutularak Türkçe'den imkan nispetinde fedakarlık etmeksizin metnin aynen tercümesini vermeye çalıştık. Esasen. hacim bakımından küçük, fakat Şii dünyasındaki önemi itibariyle büyük olan bu kaynak eseri Türkçe'ye kazandırırken ana düşüncemiz şu olmuştur:

İlahiyat Fakültesi İslam Mezhepleri Tarihi Kürsüsü olarak, gerek talebelerimizi, gerek dini kültür meselelerine alâka duyan ve bu hususta ciddi eserlere ihtiyaç hisseden kitleleri, doğrudan doğruya kaynaklarla başbaşa bırakmanın en salim ve isabetli iş olduğuna inanmaktayız; çünkü en az ikiyüz yıldan fazla bir zamandan beri, dini, temel prensiplerin ışığı altında tefsir edecek ve yeniden kuracak ciddi