Risâletu'l İ'tikadati'l İmâmiyye

 Şii-İmâmiyye'nin İnanç Esasları

İÇİNDEKİLER

 

SEKİZİNCİ BÖLÜM

 

   İNSANIN FITRATI VE HiDAYETİ HAKKINDAKİ İNANÇ

 

 

 

       Şeyh Ebıı Cafer der ki: Bizim bu konudaki inancımız şöyledir: Şüphesiz Allah bütün yaratıkları tevhid üzre yaratmıştır. Aziz ve Celil olan Allah bu konuda şöyle buyurmuştur: "Hakka yönelerek kendini Allah'ın insanlara yaratılışta verdiği dine ver.. ."1 Yine bu konudaki, Yüce Allah'ın, "Allah, bir milleti doğru yola eriştirdikten sonra, sakınacakları şeyleri onlara açıklamadıkça sapıklığa düşürmez. . .'2 buyruğu hakkında İmam Cafer es-Sadık (a.s.) dedi ki: O, onları, hoşnut olacağı ve olmayacağı şeyleri bildirinceye kadar sapıklığa düşürmez.

 

       Herşeyden yüce olan Allah'ın, "Sonra da ona iyilik ve kötülük kabiliyeti verene and olsun ki. . ."3 buyruğu hakkında (İmam Cafer-as-) dedi ki: Bu, O'nun nefse hangi fiillerin yapılması ve hangi günahlardan da sakınılması gerektiğini bildirdiğini ifade etmektedir. Yüce Allah buyurur ki: "Şüphesiz ona yol gösterdik; buna kimi şükreder kimi de nankörlük."4  Bu konuda İmam Cafer (as) dedi ki: Bu şu demektir: Biz ona gerçek dini bildirdik; o ister kabul etsin, ister etmesin.

 

Güçlü ve Ulu Allah'ın, "Semûd milletine doğru yolu göstermiştik; ama onlar kötülüğü doğru yolda gitmeğe tercih ettiler" 5 ayetini İmam Cafer (as) şöyle açıkladı: (Ve bu) onların (gerçeği) bilmelerine rağmen olmuştu. İmam Cafer es-Sadık'a (as), Aziz ve Celil Allah'ın, "Biz ona eğri doğru iki yolu göstermedik mi?" 6 ayeti hakkında sorulduğunda dedi ki: Bu, doğruluk ve fâsıklık yoluna işaret etmektedir. Ve dedi ki: Allah'ın insanların bilgisinden koruduğu şey, tamamen onların dışında vazolunmuştur. Ve yine dedi ki: Yüce Allah onlara verdiği ve bildirdİğİ şeyler için beşere deliller getirmiştir7.

 

 

 


 

1. Rum (30), 30.

2. Tevbe (9), 115.

3. Şcms (91), 8.

4. İnsan (76), 3.

5. Fussilet (41), 17.

6. Beled (90), 10.

7. Krş.: Usul, I, 152, 156 vd. İnsanın fıtratı ve hidayeti konu­

sundaki Ehl-i Sünnet'in benzer görüşü için bk.: Fıkh, 181; ıhaııe, 65 vd.

 

 

 

 

 

 

Bölüm 7

s.36           Bölüm 8

Bölüm 9